- шаңлақ
- зат. Шаң жер, шаңдақ. Ыстыққа шыдамаған ш а ң л а қ т а ғ ы қой-ешкілер бұталардың аласа көлеңкесіне ұйлығып, бүйірлерін соғады (А.Мекебаев, Жадыра, 29). Малды ш а ң л а қ қ а иіріп тастап, атын суыту үшін қаңтара салған да, үйге беттеген (А.Мекебаев, Жезтырнақ, 62).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.